Odağın nerde?
Dikkatin nerde?
Odağın neredeyse sen O’sun !
Dikkatin neydeyse sen O’sun!
Odağında başkaları varsa, başka şeyler varsa, diğerleri varsa üzülürsün… 
Odağına aldığının yörüngesinde savrulur; bir uzaklaşır bir yaklaşırsın… 
kürek çeker ama yol alamazsın...
gider, gider, gidersin; bir de döner bakarsın ki bir arpa boyu gitmemişsin …
döner, döner, başlangıca gelirsin…başı ve sonu karıştırırsın…
Keder…Sadece keder…
Uydusu olursun Kendine Odak Yaptığının,
kontrolün asla sende olmaz, daha güçlü bir çekim alanı seni alsa bile bir gün; daha büyük ve sonsuz bu holografik yapılar içinde yörüngeler arası savrulur gidersin…
Kendini al Odağına!
Dikkatin kendinde olsun!
Diğerleriyse yörüngende...
Sen merkezdeysen, kontrol sende, güç sende…
O zaman istediğin kadar genişlet bu uydu aileni
Sen merkezde olduğun sürece, bu sonsuz yapı içinde sonsuz büyüdüğünde bile; güç sende, kontrol sende…
Keder yok…
Merkez güvenlidir, Merkez evindir,
Dikkatin herşeyindir!
Kendine odaklanman hazinendir!
Hazineni koru!